باز هم اومدم بابایی ...

سلام به قندعسل مامان و بابا

از سفر قشم که برگشتم رفتارت خیلی تغییر کرده بود . دیگه با من هم

خجالتی شده بودی و رو گردون .

هی خواهش و تمنا . هی التماس و درخواست عاجزانه از من ولی افسوس از یه نگاه همراه با لبخند شیرین و همیشگی محمد .

تو این فاصله چند روزه ، هم خجالتی شده بودی هم بد اخلاق و هم بهونه گیر .

اما بعد از شاید ده روزی به حالت عادی برگشتی و از این ور بوم افتادی ،

مگه یه لحظه از دستت آرامش داشتیم . همش ورجه وورجه بود و بودوبودو . از این سر اتاق به اون سر اتاق .

تو این چند وقت هم از اون حرکتای منحصر بفردت هم بی بهره نبودیم .

قندعسل بابا چند روزیه شروع کرده به  خ        خ گفتن . در حد هفت هشت

مرتبه البته با فاصله و از انتهای گلو و خیلی غلیظ . فکر کنم میتونید تمرین

کنید خخخخخخخ                       خخخخخخخ                        خخخخخخخخ . . .

حرکت دومت هم اینه که با یه حالت خاص نوچ نوچ میکنی من که هر کاری

کردم نتونستم مثل تو بگم . همون صدا رو در می آوردم اما به شیوه بزرگا .

قندعسل نوک زبون خوشگلشو و کوچولوشو میبره زیرلب پایینی و با فشار

دیواره داخلی لبش هم میاد بیرون و اونوقته که صدای نوچ نوچ شیرینش

اطرافیانش رو به توجه و لبخند وادار میکنه.